ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ |
Αθήνα 4 Ιουνίου 2009
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο Υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος αμέσως μετά την συνεδρίαση του Συμβουλίου Υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, στο Λουξεμβούργο, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Στο σημερινό Συμβούλιο Υπουργών της Ε.Ε τέθηκε το θέμα του σεβασμού εκ μέρους της Τουρκίας των κανόνων που αφορούν την επανεισδοχή των μη νόμιμων μεταναστών, σε επίπεδο ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας. Πολύ απλά θέσαμε το θέμα ο,τι από την στιγμή που η Τουρκία θέλει να γίνει μέλος της Ε.Ε., οφείλει να τηρεί το κοινοτικό κεκτημένο.
Μέρος του, μετά τον περασμένο Οκτώβριο, είναι το Σύμφωνο για την Μετανάστευση και το Άσυλο. Κανόνες που η Τουρκία οφείλει να εφαρμόζει και δεν το κάνει μέχρι σήμερα. Και αυτό θέσαμε σήμερα.
Η Τουρκία λοιπόν, θα υποχρεωθεί από την Ε.Ε να υπογράψει Συμφωνία και με την Ε.Ε. και υποχρεούται πλέον να εφαρμόσει την Συμφωνία που έχει υπογράψει η Ελλάδα μαζί της από το 2001. Βεβαίως , απαντώντας στον κ. Παπανδρέου, από το 2001 και επέκεινα μέχρι το 2004, η Τουρκία ποτέ δεν πιέστηκε από την ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει την συμφωνία επανεισδοχής. Τώρα όμως η συζήτηση γίνεται σε άλλη βάση. Η Τουρκία τώρα με συνέπειες, σε ο,τι αφορά την ενταξιακή της διαδικασία, θα εφαρμόσει και αυτή την Συμφωνία . Είμαστε ανοιχτοί στα βήματα που θα κάνει η Τουρκία στην Ευρώπη αλλά με ταυτόχρονα βήματα εκσυγχρονισμού της και κυρίως σεβασμού του κοινοτικού κεκτημένου ».
ΣΗΜΕΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΠΡΟΚΟΠΗ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΣΤΟ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ.
Ι. Οι σκέψεις του κ. Barrot κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση και με βρίσκουν κατ’ αρχήν σύμφωνο.
Πρέπει όμως, για να καλύψουν το σύνολο των αναγκών της Ε.Ε και για να μη θεωρηθούν μονομερείς λόγω της αναφοράς τους μόνο στις σχέσεις με τη Λιβύη, να συμπληρωθούν με ανάλογη αναφορά στην ιδιομορφία της Ανατολικής Μεσογείου, όπου το ζήτημα είναι αφενός σαφώς οξύτερο και, αφετέρου, πιο ουσιαστικό για την ΕΕ. Και για να γίνω σαφέστερος, αναφέρομαι στη περίπτωση ιδίως της Τουρκίας, κυρίως λόγω του ότι :
1oν. Αποτελεί πασίδηλο γεγονός ότι από τη χώρα αυτή φθάνουν στα ανατολικά σύνορα της ΕΕ ,και πρωτίστως στα σύνορα της Ελλάδας, ένας εντυπωσιακά μεγάλος αριθμός μη νόμιμων μεταναστών, σαφώς μεγαλύτερος εκείνου που αφορά τη Λιβύη.
2ον. Η Τουρκία είναι σε διαδικασία ένταξης στην Ε.Ε, πράγμα που της παρέχει αρκετά προνόμια, πλην όμως συνεπάγεται και σαφείς υποχρεώσεις, τόσο έναντι της ΕΕ όσο και, συνακόλουθα, έναντι των κρατών μελών της που συνορεύουν με αυτή, όπως π.χ. η Ελλάδα.
ΙΙ. Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι η Τουρκία, μόνο για τα δύο προηγούμενα έτη (2007 – 2008), έχει λάβει χρηματοδότηση ύψους 95 εκατ. ευρώ για την ενίσχυση των δομών της στην αντιμετώπιση των παράνομων μεταναστευτικών ροών. Για τα επόμενα δε έτη πρόκειται να χρηματοδοτηθεί με κοινοτικά κονδύλια ύψους 700 εκατ. ευρώ μέσω του προγράμματος Institution Building για την ανάπτυξη των υποδομών της στον τομέα του ελέγχου των συνόρων, του ασύλου, της καταπολέμησης του οργανωμένου εγκλήματος και των ναρκωτικών.
Υποστηρίζουμε τη συνέχιση των χρηματοδοτήσεων αυτών αλλά, παράλληλα, θεωρούμε ως αυτονόητα αναμενόμενη την ύπαρξη σαφών αποτελεσμάτων, καθώς και τη βελτίωση της συνεργασίας της Τουρκίας με την Ένωση και τα κράτη – μέλη, στους τομείς αυτούς
ΙΙΙ. Πιο συγκεκριμένα, θα πρέπει η Τουρκία να κατανοήσει ότι δεν μπορεί να αγνοεί το κοινοτικό κεκτημένο- άρα και τις προβλέψεις του Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο- εφόσον θέλει να ενταχθεί στην ΕΕ και να συνεχίζονται οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Περαιτέρω συνέπεια τούτου είναι και ότι :
1ον. Πρέπει να τονισθεί ότι δεν μπορεί η Τουρκία να αρνείται να υπογράψει Συμφωνία Επανεισδοχής με την ΕΕ τη στιγμή που αποδεδειγμένα αποτελεί μια από τις κυριότερες χώρες διέλευσης μη νόμιμων μεταναστών.
2ον Η Τουρκία δεν μπορεί να αρνείται να εφαρμόσει ουσιαστικά το διμερές Πρωτόκολλο που έχει υπογράψει με την Ελλάδα από το 2001.
Για να υπάρχει απλώς και μόνο μια εικόνα του προβλήματος, αναφέρω ότι από περίπου 65.947 μη νόμιμους μετανάστες για τους οποίους ζητήσαμε την επανεισδοχή, η Τουρκία έκανε δεκτούς, χρησιμοποιώντας διάφορες προφάσεις, μόνο 2.271, σε επτά χρόνια. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.
Τέλος επισημαίνω , καταλήγοντας, ότι η Ελλάδα θεωρεί σκόπιμη και αναγκαία τη σύναψη, εκ μέρους της ΕΕ, Συμφωνιών Επανεισδοχής και με άλλες χώρες προέλευσης ή διέλευσης μη νόμιμων μεταναστών – όπως π.χ. Μπαγκλαντές, Πακιστάν, Νιγηρία, Αφγανιστάν και Σομαλία – από τις οποίες εισέρχεται σ’ αυτήν μεγάλος αριθμός μη νόμιμων μεταναστών.
