ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ |
Τρίτη, 9 Σεπτεμβρίου 2008
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ι. Ο Υπουργός Εσωτερικών Καθηγητής Προκόπης Παυλόπουλος συμμετείχε σήμερα στην Υπουργική Διάσκεψη των κρατών μελών της Ε.Ε., η οποία πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι, με αντικείμενο τη δημιουργία μιας «Ενιαίας Ευρώπης Ασύλου». Αρχικά παρουσιάσθηκαν στους αρμόδιους Υπουργούς τα πορίσματα των εργασιών της προηγούμενης ημέρας, κατά την οποία έγινε ευρύς διάλογος με τη συμμετοχή εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών, για τις προοπτικές συνεργασίας στον τομέα ασύλου, τη διαχείριση των αιτημάτων στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. και την ανάπτυξη αλληλεγγύης με τρίτες χώρες, καθώς και για το μελλοντικό Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου.
Στη συνέχεια συζητήθηκε το κεφάλαιο του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, το οποίο αφορά τη συγκρότηση της Ευρώπης ως χώρου ασύλου και προβλέπει ιδίως:
Τη διαμόρφωση και εφαρμογή, ως το 2010 και το αργότερο ως το 2012 ενιαίας διαδικασίας ασύλου, η οποία θα προβλέπει την παροχή κοινών εγγυήσεων και ομοιόμορφων καθεστώτων για τους πρόσφυγες και τους δικαιούχους επικουρικής προστασίας.
Τη συγκρότηση, το 2009, Ευρωπαϊκού Γραφείου Στήριξης με αντικείμενο τη διευκόλυνση της ανταλλαγής ανάμεσα στα κράτη-μέλη πληροφοριών, καλών πρακτικών και εμπειριών σε θέματα ασύλου, αλλά και την ενίσχυση της συνεργασίας σε ό,τι αφορά την εξέταση των αιτήσεων ασύλου.
Την ενδυνάμωση της συνεργασίας με την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες, με γνώμονα τη διασφάλιση υψηλότερου επιπέδου προστασίας για τους αιτούντες άσυλο, ιδίως μέσω της διεύρυνσης της μετεγκατάστασης, σε οικειοθελή βάση, προσώπων στο έδαφος της Ε.Ε., στο πλαίσιο εφαρμογής περιφερειακών προγραμμάτων προστασίας, αλλά και της ενίσχυσης της συνεργασίας με τρίτες χώρες με σκοπό την ενίσχυση των προγραμμάτων προστασίας τους.
Την καθιέρωση διαδικασιών σε περίπτωση κρίσης σε κράτος μέλος που αντιμετωπίζει μαζικό κύμα αιτούντων άσυλο, ώστε να τίθενται στη διάθεσή του υπάλληλοι των άλλων κρατών μελών και να του παρέχεται αποτελεσματική αλληλεγγύη, ιδίως μέσω της αξιοποίησης κοινοτικών προγραμμάτων.
Την παροχή στα κράτη μέλη ειδικής εκπαίδευσης στα άτομα που είναι επιφορτισμένα με τη διενέργεια ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα σχετικής με την προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
ΙΙ. Α. Ο Υπουργός Εσωτερικών Καθηγητής Προκόπης Παυλόπουλος δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
«Η Ελλάδα υποστηρίζει την πρωτοβουλία της γαλλικής Προεδρίας για τη δημιουργία μιας Ευρώπης Ασύλου, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο. Η δημιουργία του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου δεν συνδέεται μόνο με την απλή εναρμόνιση του θεσμικού πλαισίου των κρατών μελών. Πολύ περισσότερο προϋποθέτει την καθιέρωση αποτελεσματικών εγγυήσεων σεβασμού των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τόσο κατά τη διαμόρφωση των κανόνων όσο και κατά την ενιαία πρακτική εφαρμογή τους. Γι’ αυτό και συνεπάγεται την παροχή υψηλότερου επιπέδου προστασίας, σε συνεννόηση με την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες. Η καθιέρωση ευρωπαϊκών διαδικασιών ασύλου, δίκαιων και αποτελεσματικών, και η αναλογική ενίσχυση των χωρών εκείνων που αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες πιέσεις, όπως είναι η Ελλάδα, είναι πλέον μία αδήριτη ανάγκη, την οποία η Ευρώπη, με βάση τον ρόλο της και τις προσδοκίες που υπάρχουν, δεν έχει πλέον το περιθώριο να την παραγνωρίζει. Και όλ’ αυτά σε μιαν εποχή που η ειρήνη και η Δημοκρατία δοκιμάζονται σκληρά, ενώ οι ανισότητες, η φτώχεια και η πολιτική αστάθεια καθιστούν πρωτόγνωρη τη μετακίνηση πληθυσμών, κυρίως προς την Ε.Ε., όπως αποτυπώνεται στη φετινή παγκόσμια μελέτη της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες. Η Ευρώπη έχει χρέος απέναντι στις ραγδαίες παγκόσμιες εξελίξεις, αλλά και απέναντι στην ιστορική και φυσική της αποστολή ως εγγυήτριας δύναμης των αξιών του Ανθρωπισμού και της προστασίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ν’ αναλάβει αποφασιστικές πρωτοβουλίες και προς την κατεύθυνση αυτή, να εγγυηθεί την ύπαρξη ενός ενιαίου χώρου προστασίας και για τους αιτούντες άσυλο, έχοντας όμως προηγουμένως διασφαλίσει και σφυρηλατήσει την αναγκαία ενότητα των κανόνων και των μηχανισμών στο εσωτερικό της, όπως επιβάλλουν οι αρχές της αλληλεγγύης και της αλληλοκατανόησης.
Ήδη το πρώτο στάδιο της πορείας προς την Κοινή Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασύλου έχει ολοκληρωθεί, με την υιοθέτηση των Οδηγιών για τις ελάχιστες απαιτήσεις σε ό,τι αφορά τις συνθήκες υποδοχής, για τις ελάχιστες απαιτήσεις αναγνώρισης καθεστώτος πρόσφυγα ή καθεστώτος διεθνούς προστασίας και για τις διαδικασίες χορήγησης και ανάκλησης του καθεστώτος αυτού, όπως επίσης και με την θέσπιση του Κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙ».
Είναι πλέον ώριμες οι συνθήκες ν’ αποτιμήσουμε την εφαρμογή τους και να προβούμε και σε ορισμένες τροποποιήσεις, ιδίως προς την κατεύθυνση ενός ποιοτικότερου τρόπου λήψης των αποφάσεων στις υποθέσεις ασύλου, διασφάλισης της πρόσβασης σε ακόμη πιο ενιαία διαδικασία ασύλου με πλήρη σεβασμό των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, μείωσης των διαφορών στα ποσοστά παρεχόμενης προστασίας στα κράτη-μέλη και περαιτέρω θωράκισης των προβλεπόμενων μέτρων νομικής προστασίας, αλλά και, πρωτίστως, της καθιέρωσης αποτελεσματικών και δίκαιων μηχανισμών κατανομής βαρών για τα κράτη-μέλη, των οποίων η ικανότητα υποδοχής βρίσκεται σε υπέρμετρη δυσαναλογία με τον αριθμό των αιτημάτων που δέχεται, όπως είναι η Ελλάδα, η οποία το 2007 δέχθηκε αιτήσεις ασύλου αυξημένες σε ποσοστό πάνω από 461% σε σχέση με το 2004. Μόνο για το πρώτο οκτάμηνο του 2008 οι αιτήσεις υποβολής ασύλου ήταν πάνω από 13.326. Για τον σκοπό αυτόν είναι αναγκαία η ορθολογικότερη αξιοποίηση των πόρων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων και η μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητάς του και προς την κατεύθυνση αυτή.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να επισημάνω και μια ακόμη παράμετρο, η οποία αφορά τη στάση της Τουρκίας. Για την Ελλάδα, όπως και για την Κύπρο, η Τουρκία είναι η βασικότερη χώρα διέλευσης μεταναστών, με σκοπό την είσοδό τους στην Ευρώπη. Με την Τουρκία ό μ ως υπάρχουν δύο βασικά προβλή ματα, τα οποία συνδέονται με τη μη εκπλήρωση των συμβατικών της υποχρεώσεων. Αναφέρω καταρχήν τη, στην πραγματικότητα, μη εφαρμογή του συναφθέντος πρωτοκόλλου επανεισδοχής με την Τουρκία. Ας σημειωθεί ότι, από την έναρξη εφαρμογής του Πρωτοκόλλου (2002) υπεβλήθησαν στις Τουρκικές Αρχές 3.466 αιτήματα που αφορούσαν την επανεισδοχή 47.065 ατόμων. Μόλις για 2.133 από αυτούς η Τουρκία έκανε δεκτή την επανεισδοχή και, μάλιστα, μόνο για όσους από αυτούς προέρχονταν από όμορες προς την Τουρκία χώρες καταγωγής. Αλλά και, γενικότερα, θα πρέπει να ασκηθούν αποτελεσματικές πιέσεις προς την Τουρκία, προκειμένου να συνεργασθεί με την Ε.Ε. για τον ουσιαστικότερο έλεγχο των παράνομων μεταναστευτικών ροών που προέρχονται απ’ αυτήν και κατευθύνονται σ’ όλη την Ευρώπη και να προχωρήσει άμεσα τις διαδικασίες για τη σύναψη Συμφωνίας Επανεισδοχής Ε.Ε. – Τουρκίας. Ως υποψήφιο προς ένταξη μέλος της Ε.Ε. η Τουρκία έχει έναν ακόμη πρόσθετο λόγο για ν’ αναλάβει τις ευθύνες της.
Στο δεύτερο στάδιο οικοδόμησης της Κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασύλου, το οποίο διανύουμε, ο στόχος και η προοπτική είναι να θέσουμε τις βάσεις ώστε η πολιτική αυτή να έχει ισχυρή και αποτελεσματική εξωτερική διάσταση, όπως, άλλωστε, επιβάλλεται από τον ρόλο της Ευρώπης. Αυτό σημαίνει ότι είναι απαραίτητη η ανάπτυξη και διεύρυνση της συνεργασίας με τις τρίτες χώρες, καθώς και η ουσιαστική στήριξή τους, ιδίως μέσω της προώθησης στοχευμένων αναπτυξιακών προγραμμάτων, ώστε να δοθούν στο πρόβλημα βιώσιμες και οριστικές λύσεις. Η ανάγκη ενσωμάτωσης του ασύλου σε όλες σχεδόν τις αναπτυξιακές στρατηγικές, τις οποίες προωθεί η Ε.Ε. γίνεται ακόμη πιο επιτακτική, αν αναλογισθεί κανείς ότι, από τα 8,7 εκ. πρόσφυγες σε παγκόσμιο επίπεδο, πάνω από 6,7 εκ. ζουν σε αναπτυσσόμενες χώρες.
Τασσόμαστε υπέρ της δημιουργίας του Ευρωπαϊκού Γραφείου Ασύλου, με σκοπό την υποβοήθηση της εφαρμογής και λειτουργίας του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου, την προώθηση των καλών πρακτικών των κρατών μελών για το άσυλο και την υποβοήθησή τους στη διαχείριση συναφών διοικητικών θεμάτων αλλά και στην εκπαίδευση του προσωπικού κάθε χώρας που απασχολείται στον τομέα αυτόν. Προτείναμε, μάλιστα, την εγκατάσταση και λειτουργία αυτού του Γραφείου στη Χώρα μας, η οποία, λόγω των εκτεταμένων εξωτερικών συνόρων της και της γεωγραφικής της θέσης, δέχεται τεράστιο αριθμό αιτήσεων ασύλου.
Επίσης αποδίδουμε έμφαση στη λήψη ειδικής μέριμνας για τις ευάλωτες ομάδες ατόμων, όπως είναι τα άτομα με αναπηρίες, οι ηλικιωμένοι, τα θύματα βασανιστηρίων και τα παιδιά, κυρίως τα ασυνόδευτα. Διεκδικούμε, με όλες τις δυνάμεις μας, αξιοπρεπείς συνθήκες και καλύτερο μέλλον για όσους συνανθρώπους μας υποχρεώνονται από τις περιστάσεις να ξεριζωθούν από τις εστίες τους. Γιατί η παροχή καταφυγίου, ουσιαστικής συνδρομής, περίθαλψης και υποστήριξης σε όποιον την έχει ανάγκη δεν μας επιβάλλεται απλώς από διεθνείς συνθήκες και ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Είναι σύμφυτη με το επίπεδο της Δημοκρατίας και του πολιτισμού της Ευρώπης και πηγάζει αβίαστα από την ιστορία και τις αξίες της».
Β. Περαιτέρω, ο Υπουργός Εσωτερικών, κατά τη σχετική άτυπη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε, δήλωσε ότι η Ελλάδα συμφωνεί με τις βασικές ρυθμίσεις του κεφαλαίου για τη συγκρότηση μιας Ευρώπης Ασύλου του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο. Παράλληλα, έκανε παρατηρήσεις και προτάσεις, ιδίως σχετικά με την επανεγκατάσταση στο έδαφος της Ε.Ε. προσώπων που βρίσκονται υπό την προστασία της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες, για την εφαρμογή της οποίας θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και μέγεθος της μεταναστευτικής πίεσης που δέχεται κάθε χώρα στα εξωτερικά της σύνορα».
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
