Αθήνα, 20-10-2006

 

 

Μας τιμά η παρουσία σας και μας εμπνέει. Σας υποδεχόμαστε ως το σύμβολο της εθνικής ενότητας και ως το παράδειγμα της δημοκρατικής συνέπειας. Αντλούμε από την προσωπικότητά σας δύναμη και οραματισμό για την επιτέλεση του καθήκοντός μας.

 

Κυρίες και κύριοι,

 

 

 

 

Δεν το θέλουμε, όχι από ευθυνοφοβία, αλλά διότι θέλουμε και προσβλέπουμε να μπορεί η κοινωνική μας οργάνωση να φτάνει σε τέτοια επίπεδα, ώστε να έχουμε ειρηνικές διαδηλώσεις. Να μη χρειάζεται φύλαξη η διαδήλωση. Όταν το αναλαμβάνουμε το έργο δεν έχει να κάνει με τη διαδήλωση. Το αναλαμβάνουμε γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να φυλάξουμε την έννομη τάξη, τη ζωή, την τιμή και την περιουσία των πολιτών από τις αποκλίσεις και τα φαινόμενα της παρέκκλισης από την ειρηνική δημοκρατική διαδήλωση.

 

 

 

 

Έτσι να εννοήσετε τις σκέψεις που σας εξέθεσα, δηλαδή σαν επαναβεβαίωση του όρκου μας. Και σας παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, να λάβετε το λόγο. Θα είναι μεγάλη τιμή για μας να έρθετε στο βήμα. Σας προσκαλώ τώρα.

Αρχηγέ, κύριε Γενικέ, Στρατηγοί, Ανώτατοι Αξιωματικοί, Αξιωματικοί γενικότερα γυναίκες και άντρες, κυρίες και κύριοι.

 

Ο Αρχηγός Αντιστράτηγος Τάσος Δημοσχάκης με ακρίβεια ημερησίας διαταγής και με υπευθυνότητα διετύπωσε τους όρους, τις γραμμές από τις οποίες υπαγορεύεται η πρωτοβουλία του Αρχηγείου για τη δημιουργία της θεατρικής ομάδας και τις εκδηλώσεις με πολιτισμική διάσταση που λαμβάνουν χώρα στο σχεδιασμό και την πράξη του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας. Εγώ επαινώ, συγχαίρω αυτό το πνεύμα του πολιτισμού της εσωτερικής καλλιέργειας και της ανάτασης όλης της οικογένειας της Αστυνομίας και της διάχυσης αυτού του πνεύματος στην ελληνική κοινωνία ευρύτερα.

 

Θα χαιρετίσω το πολιτιστικό γεγονός της ημέρας και της δικής σας παρουσίας με τρεις παρατηρήσεις:

 

Παρατήρηση πρώτη. Ήμουνα, πάνε λίγα χρόνια πριν, για την ακρίβεια δώδεκα χρόνια, Υπουργός και βρέθηκα στην Επίδαυρο, σε πρόβα στο θέατρο της Επιδαύρου. Δε διστάζω να σας ομολογήσω ότι έχω βαθύτατο, σχεδόν ειδωλολατρικό, σεβασμό προς το αρχαίο ελληνικό θέατρο, προς αυτήν την πρόταση του Θέσπιδος που περιέτρεχε με το άρμα του τους δήμους της Αττικής και πρωτοσυγκροτούσε την θεατρική διδασκαλία, ένα βήμα μετά από την λατρευτική, θρησκευτική εκδήλωση και δράση που ήταν προηγουμένως μονοπώλιο ή προνόμιο των Ιερέων του Δωδεκαθέου. Να σκεφτείτε ότι τα πρώτα θέατρα εγκαθίσταντο δίπλα από ιερόν. Τέλος πάντων ήμουνα στην Επίδαυρο. Παρακολουθούσα τις πρόβες και σκεφτόμουνα τη δύναμη του τοπίου και το Ασκληπιείο της Επιδαύρου. Και παρακολουθούσα με δευτερεύουσα προσοχή, οφείλω να ομολογήσω τώρα που σας κάνω την αναδρομή μου, ένα θίασο, έναν όμιλο καλλιτεχνών δευτερεύουσας τάξεως, δεν ήταν πρωτεύων θίασος του Εθνικού Θεάτρου, κάτι σαν μαθητεία ήταν, κάτι τέτοιο, έκαναν πρόβα. Και ακούω ένα κοριτσάκι ηθοποιό που έλεγε στο άλλο με την απόλυτη επιταγή: «μην πατάς τη Θυμέλη.» Δεν ήταν υψηλής καλλιέργειας και το ένα μωρό και το άλλο. Αλλά είχαν βαθιά συνειδητοποίηση. Η Θυμέλη καθώς ξέρετε ήταν το κέντρο της σκηνής. Θεωρείται, ότι υπονοείται εκεί ότι είναι ο θρόνος του Διονύσου. Είναι το απόλυτο κέντρο του πνεύματος και της τέχνης. Σας ζητώ να νιώσετε υπερηφάνια όπως ένιωσα εγώ, αναλογιζόμενοι την ποιότητα και την εσωτερική καλλιέργεια των δύο μικρών κοριτσιών που ήσαν μαθητευόμενες ηθοποιοί. ¨Μην πατάς τη Θυμέλη¨. Είναι η πρώτη παρατήρηση, τα υπόλοιπα τα αφήνω στη φαντασία σας. Εγώ απλώς καταθέτω το θαυμασμό μου για το στιγμιότυπο και για να σας δείξω τους δρόμους τους υπέροχους που οδηγεί η θεατρική καλλιέργεια, η εσωτερική καλλιέργεια μέσω του θεάτρου, δρόμους ανθρωπιάς, πολιτισμού, ευγένειας, να γνωρίσουμε τον ουρανό, να εννοήσουμε ότι το όνειρο είναι επίγειο, στη γη.

 

Η δεύτερη παρατήρηση μου είναι ότι πάντοτε ήταν έτσι. Είναι η πρόταση από το αρχαίο ελληνικό θέατρο ή βράχων, το θέατρο ¨διδακτήριο¨ και ¨διδασκαλείον¨ ενηλίκων διότι σταματάει η παιδεία στα δεκαοχτώ χρόνια. Ανάλογα με την πρόοδο της παιδείας, ελπίζω να μην είναι ταλαίπωρη η παιδεία όπως αυτά που έχουμε σήμερα, αλλά ας πούμε σε ομαλές συνθήκες η παιδεία τελειώνει μετά από δώδεκα χρόνια, έξι, τρία και τρία και να έχει και το Πανεπιστήμιο και ύστερα υποτίθεται ότι δεν έχουμε, δεν δείχνουμε τρόπους διδαχής των ενηλίκων πλέον. Εκείνη είναι η ώρα του θεάτρου. Είναι η ώρα της τέχνης, είναι η ώρα του χορού, είναι η ώρα της μουσικής και αυτό το αγαπημένο μας σύνολο της Αστυνομίας, ανταποκρίνεται, απαντά, προτάσσει πρόταση διδασκαλείου ενηλίκων. Αυτό είναι η θεατρική ομάδα της Αστυνομίας μας.

 

Η τρίτη παρατήρηση, θέλω να το προσαρμόσω λιγάκι στον Τennessi Williams και στην παγκόσμια διάσταση του ειδικού κανόνα της εσωτερικής καλλιέργειας που λαμβάνει χώρα η παγκόσμια διάσταση μέσω του θεάτρου. Εγώ αγαπώ το σινεμά, είμαι σινεφίλ, αγαπώ το θέατρο και βρίσκω ότι υπάρχουν υποδόριες, αδιόρατες γραμμές που συνδέουν την πρόταση του Τennessi Williams, ύστερα από λίγο την πρόταση του ?ρθουρ Μίλλερ ή το θέατρο ¨Νο¨ από την Ιαπωνία, βλέπω αυτήν την ενότητα του πολιτισμικού λόγου και έτσι ο άνθρωπος είναι αέναος, διαχρονικός και πλανητικός, καλύπτει όλον τον πλανήτη. Συνδέονται ή συναντώνται στη χαρά, συναντώνται στην αγωνία, συναντώνται στη μεγάλη άσκηση του προσδιορισμού της σχέσης του ατόμου προς το όλον, συναντώνται στον πόνο και στον Πάρσιφαλ που είναι κορυφαίο θέμα.

 

Μπορεί να πει κανείς χαρά σ΄εκείνους που μπορούν και νιώθουν πόνο. Υπάρχουν άλλες δυνάμεις του Θεού και της φύσεως που αυτόν τον πόνο τον κάνουνε μαργαριτάρι, γιατί πρέπει να ξέρετε το μαργαριτάρι είναι το δάκρυ ενός πονεμένου στρειδιού. Αυτή είναι η τρίτη σκέψη μου που θέλω να πω στη συζήτησή μας, τον χαιρετισμό μου Τennessi Williams, ελληνικό ακροατήριο, Έλληνες θεατές.

 

Τον αγαπήσαμε τον  Τennessi Williams. Πήγε παιδάκι σ΄ένα θέατρο στο Μπροντγουέι -διάβαζα κάπου- για να κάνει τον υπηρέτη με πέντε δολάρια την εβδομάδα. Και με το πείσμα του, το χάρισμα που του έδωσε ο Θεός με την πέννα του, με τη φαντασία του, με τις ασκήσεις τις ψυχολογικές που έβαλε στα θέματά του, ανέβασε έργο στο Μπροντγουέι, στο ίδιο θέατρο που ήταν υπηρέτης με πέντε εκατομμύρια δολάρια.

 

Συγχαίρω και ευχαριστώ εσάς για την παρουσία σας και την προσοχή σας και συγχαίρω τον Αρχηγό, το Αρχηγείο και την θεατρική ομάδα για το ανέβασμα του ’’Rose tattoo’’ που έχει κάνει θαυμάσια μετάφραση ο Μάριος Πλωρίτης, για την ακρίβεια όμως την παρακάμπτει την ακρίβεια γιατί κατ΄ ακρίβειαν είναι ’’Τριαντάφυλλο τατουάζ στο στήθος’’. Πολλά συγχαρητήρια και πάλι, σας ευχαριστώ για την προσοχή σας. Αυτές ήταν οι σκέψεις που ήθελα να θέσω στην ευγένειά σας με την ευκαιρία αυτής της θεατρικής παράστασης.

 

Παναγιότατε, Θεοφιλέστατε εκπρόσωπε του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Σεβασμιότατοι ΄Αγιοι Πατέρες, κύριε Γενικέ, Αρχηγέ, Αρχηγέ της Πυροσβεστικής, κύριε Διοικητά της Ε.Υ.Π., Υπαρχηγέ της Αστυνομίας, Επιτελάρχα της Αστυνομίας, Επιθεωρητά Νότου της Αστυνομίας, Ακαδημιάρχα, κύριε Διοικητά της Σχολής Εθνικής Ασφαλείας, κύριοι Δήμαρχοι, Στρατηγοί, κυρίες και κύριοι.

Πρώτος. Ναι, επικαλούμεθα τη βοήθεια του Θεού και των Αγίων της Πίστεώς μας. Η μεταφυσική διάσταση υπάρχει (δεν κυριαρχεί) στη ζωή μας. Το γνωρίζουν αυτό όλοι οι προκινδυνεύοντες, με πρώτους τους Αστυνομικούς.

 

Δεύτερος. Η σύγχρονη Ελληνική Αστυνομία δικαιούται να σεμνύεται για τις τελευταίες επιτυχίες της. Με μεθοδικότητα, επιστημοσύνη, επαγγελματισμό, ευσυνειδησία και αυταπάρνηση φέρνει τα αποτελέσματά της. Είμαι υπερήφανος γιατί ίσως συνέβαλα κι εγώ – έστω κατ΄ ελάχιστον – σ΄ αυτή τη θετική εξέλιξη.

 

Τρίτος. Είναι η Ελληνική κοινωνία άξια μιας Αστυνομίας αντίστοιχης των ποιοτήτων της, που συνθέτουν τον φιλόνομο, δημοκρατικό και φιλήσυχο χαρακτήρα της. Δεσμευόμαστε να της την προσφέρουμε και να εμπεδώσουμε έτσι το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Με συμπαράσταση και ανθρωπιά. Σας χαιρετώ με εμπιστοσύνη και ευχές.

Εκλέγουμε απόψε τον Δημήτρη Κωνσταντόπουλο, Νομάρχη Αρκαδίας. Τον εκλέγει η θέλησή σας, τον εκλέγει η αναγνώριση του έργου που παρήγαγε, τον εκλέγει η θέλησή σας να συνεχίσουμε η Αρκαδία να είναι στα χέρια του νοικοκύρη, του δημιουργού, αυτού που χτίζει πράγματι και υπηρετεί όλους τους Αρκάδες, του Δημήτρη Κωνσταντόπουλου.

 

Ήρθα κοντά σας συμπατριώτες μου, για να διαδηλώσω την ηθική μου συμπαράσταση προς τον άξιο Νομάρχη, προς εκείνον ο οποίος πράγματι αναλίσκεται με απεριόριστα αποθέματα αλτρουισμού, φιλοπατρίας, σεβασμού στον συμπολίτη Αρκάδα και που προσφέρει σημαντικό έργο. Έχομε ενώπιόν μας έναν απολογισμό ο οποίος μας υποχρεώνει να επιμείνουμε στη συνέχεια του έργου. Έχομε ενώπιον μας ένα πρότυπο ήθους και λέμε ναι σε αυτό το πρότυπο ήθους, το Νομάρχη Δημήτρη Κωνσταντόπουλο. Εμείς οι Αρκάδες συντασσόμεθα για την επανεκλογή του.

 

Καθώς περιδιαβαίνω Γορτυνία, τα κατσάβραχά μας, και την ευρωπαϊκή Γορτυνία περιλαμβανόμενη. Καθώς περιδιαβαίνω την ωραία Μαντίνεια. Καθώς περιδιαβαίνω μαζί με τους Στρατηγούς μου, για να παραδώσω στην Κυνουρία την εικόνα της Έλωνας, που εύχομαι να ευλογεί όλη την Αρκαδία και όλη την Ελλάδα. Καθώς περιδιαβαίνω την κοντινή σε μένα επαρχία Μεγαλοπόλεως, σκέφτομαι απολογιστικά, άνθρωποι και τόπος είναι άξιοι καλυτέρας τύχης. Και αυτή την καλύτερη τύχη την εγγυάται η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή του οποίου τον χαιρετισμό σάς μεταφέρω και η Νομαρχία με Νομάρχη Δημήτρη Κωνσταντόπουλο.

 

Δεν στρεφόμαστε κατά ουδενός, αλλά θέλουμε να λογαριάσουμε τα πράγματα σαν ευθυδίκες  Αρκάδες.  Και τα πράγματα λένε ότι η εποχή μας υπαγορεύει και προϋποθέτει σοβαρές συνεργασίες. Βλέπω τον Νομάρχη να συνεργάζεται άριστα με τους Δημάρχους, να συνεργάζεται άριστα με όλους τους πολίτες- εννοείτε και εκείνους που δεν τον ψηφίζουν. Να συνεργάζεται άριστα με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, για τη μεγιστοποίηση του παραγόμενου έργου υπέρ της Αρκαδίας και υπέρ των Αρκάδων. Θέλουμε σε αυτό το πλαίσιο της συνεργασίας να επαινέσουμε τη συνεργασία που είχαμε με το Δημήτρη Κωνσταντόπουλο αυτά τα δύο-δυόμισι χρόνια, και να σας καλέσουμε να υποθέσετε ότι διακοπή του έργου δεν επιτρέπεται. Θα είναι άφρων, ασύνετη πράξη. Τώρα επιταχύνουμε, μετά τις 15 Οκτωβρίου, με τη νέα Νομαρχία του Δημήτρη Κωνσταντόπουλου με επίταση της ταχύτητας και της προσπάθειας για το καλό της Αρκαδίας δυνατότερα, αποφασιστικότερα, αποτελεσματικότερα.

 

Αυτές τις σκέψεις να τις κάνετε αφιερωματικά για τα παιδιά σας και για το όραμα της ευημερούσας Αρκαδίας. Αξίζει καλύτερη τύχη, θα την έχει την καλύτερη τύχη, όχι με εκείνους που την οδήγησαν στην υστέρηση, αλλά με εκείνους που τη βγάζουν από το βάλτωμα. Είναι η Κυβέρνησή μας, είναι η Νομαρχία ο Νομάρχης Δημήτρης Κωνσταντόπουλος.

 

Εγώ σας υπόσχομαι συμπαράσταση. Είπε ο Δήμος ότι σαν Νομάρχης θέλεις να είσαι εδώ. Έχω όνειρο για αυτό τον τόπο. Θέλω να είμαι παραστάτης συνεχής να προσφέρω, να εργάζομαι για τον τόπο μου, για τον τόπο μας. Από εδώ την καλύτερη και την ιστορικότερη τοποθεσία του Μοριά, από τη πρωτεύουσα του Μοριά, από την Τρίπολη. Ναι, θέλω να προσφέρω ως παραστάτης. Παραστάτης στον Νομάρχη Δημήτρη Κωνσταντόπουλο και το έργο θα είναι πολύ σημαντικό και στον Δήμαρχο Δήμο Σωτηρόπουλο.

 

Έτσι είναι η πρόταση που σας κάνω. Έτσι είναι η ουσία των πραγμάτων. Δεν πρέπει να χάνουμε αυτές τις πολύ κρίσιμες στιγμές, αλλά να τις επενδύουμε για το μέλλον των παιδιών μας. Εγώ οραματίζομαι τον Αϊ Γιάννη τον Πρόδρομο. Εγώ οραματίζομαι την Μαντίνεια. Εγώ οραματίζομαι τη Λυκόσουρα, τον Ναό του Επικούρειου Απόλλωνα, το Μαίναλο, το Δρυμό τον άφθαστο, τον υπέροχο. Εγώ οραματίζομαι την δημοκρατικότητα και την δημιουργικότητα των Αρκάδων. Εμπνέομαι από αυτές τις εικόνες, από αυτά τα οράματα, από τα πρόσωπά σας, από τη θέλησή σας και απλά αντιστοιχούμε προς αυτή την απαίτηση να προκόψουμε, για την Ελλάδα, για την Δημοκρατία, για την Αρκαδία. Τη σκυτάλη την παραλαμβάνεις εκ νέου Δημήτρη Κωνσταντόπουλε, για να χτίσουμε το μέλλον των παιδιών μας σε Νομαρχιακό επίπεδο.

 

Σας ευχαριστώ. Έχετε πίστην . Όλα θα πάνε καλά.

 

Θα είμαστε ξανά νικητές για να αξιοποιήσουμε τη νίκη, για τη δημοκρατία για τα παιδιά μας. Όλα θα πάνε καλά είμαι βέβαιος και σας συγχαίρω εκ των προτέρων. Θα είμαι παραστάτης και στα ζητήματα της ασφάλειας και στα ζητήματα της ευημερίας και της ανάπτυξης της Αρκαδίας.

 

 

Πράγματι είναι λαοθάλασσα. Συναντόμεθα εδώ στην πλατεία του Μαλλιαροπουλείου ύστερα από την συνάντηση και την ανάδειξη του Νομάρχου από την πλατεία Αγίου Βασιλείου. Ο Νομάρχης είναι παρών κι εδώ συναντόμεθα για να επικυρώσουμε την επανεκλογή του Δήμου Σωτηρόπουλου. Αξίζει η επανεκλογή του για να βρεθεί σε θέση να προσφέρει ακόμα περισσότερα, ακόμα καλύτερα στον Δήμο Τριπόλεως, στους δημότες της Τρίπολης, της πρωτεύουσας του Μοριά.

 

Είμαι εδώ κοντά σας για να διαδηλώσω την ηθική μου συμπαράσταση προς τον άξιο Δήμαρχο, προς τον ευπρεπή συμπολίτη μας, προς τον άξιο επιστήμονα, προς τον άνθρωπο με την τεράστια κοινωνική παρουσία και προσφορά, τον Δήμο Σωτηρόπουλο, που τον θέλουμε να είναι Δήμαρχος ξανά. Τον θέλει η πλειοψηφία, η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτών της Τριπόλεως αλλά τον σέβονται και τον αγαπούν κι εκείνοι που δεν θα τον ψηφίσουν ακόμη. Μου το λένε οι Βουλευτές που τιμούν με την παρουσία τους την συγκέντρωσή μας. Ο Ανδρέας ο Λυκουρέντζος, ο πρώην Υπουργός, Βουλευτής Πέτρος Τατούλης, ο πρώην Υπουργός Δημήτρης Κωστόπουλος, ο πρώην Υπουργός Νίκος Καρπετζώτης, όλοι οι Νομαρχιακοί Σύμβουλοι, όλοι οι Δημοτικοί Σύμβουλοι, όλοι οι πολίτες της Τριπόλεως, αυτή η πανστρατιά της αποψινής συγκέντρωσης.

 

Θέλουμε ειλικρινά να σας διαβεβαιώσουμε, εγώ ως Υπουργός της Κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, ότι εμπιστευόμαστε τον Δήμο Σωτηρόπουλο για να συνεχίσουμε επιταχυνόμενα το έργο της αναδημιουργίας, του εκσυγχρονισμού, του εκπολιτισμού, της ακόμη μεγαλύτερης ανάπτυξης σε όλους τους τομείς του Δήμου Τριπόλεως, όπως είπαμε και για τη Νομαρχία Αρκαδίας.

 

Σας ζητούμε να έχετε και την έχετε, την βεβαιότητα της νίκης κι ακόμη περισσότερο την βεβαιότητα της αποτελεσματικής συνεργασίας με την Δημοτική Αρχή του Δήμου Σωτηρόπουλου για το καλό της Τριπόλεως και όλων των πολιτών της. Σας ευχαριστώ. Εμπρός για τη νίκη. Έχουμε πίστη στο δίκιο μας, στη δημοκρατική έκφραση των Τροπολιτσιωτών και τέλος στην καινούρια μέρα για καινούρια πρόοδο, για επιταχυνόμενη πρόοδο που θα ανοίξει από την Κυριακή το βράδυ, Δευτέρα πρωί, ξημερώματα. 

Σας ευχαριστώ θερμά. Εμπρός για τη νίκη.

…Αλλά είσαστε το επιστέγασμα των συζητήσεων. Ήρθα να καταθέσω αυτή τη μαρτυρία . Εσείς θα την αξιολογήσετε, εάν έχει κάποια αξία. Δεύτερον, ήρθα να καταθέσω τη μαρτυρία της συνέπειας και από την πένα και από την παρουσία, την κοινωνική παρουσία του Γιάννη Νικολόπουλου.

 

Διαμαρτύρομαι προς το κόμμα μου γιατί έχασε χρόνο με ταλαντώσεις, μέχρις ότου καταλάβει ότι, εδώ μας είναι «δευτερεύουσα» πόλη τα Κρέστενα, έχουμε τρόπο δρόμο και πρόσωπο να την κάνουμε πρωτεύουσα πόλη.

 

Δρόμος, τρόπος και πρόσωπο με τη δική σας αλληλεγγύη, με τη δική σας πίστη. Έτσι θα βγούμε πέρα. Με τη δική σας πίστη και τη δική μου ηθική συμπαράσταση. Ναι το δηλώνω και το θέλω. Να ξημερώσει η επόμενη μέρα κι εγώ μαζί με τους Βουλευτές, τους Νομαρχιακούς μας, τους πολιτευτές, την Κυβέρνησή μας, να είμαστε σε θέση και δυνατότητα συνεργασίας με τον Γιάννη τον Νικολόπουλο και με τα Κρέστενα.

 

Και για να σας δώσω και περιεχόμενο συνεργασίας. Σας λέω δύο δηλώσεις.

 

Για την ασφάλεια, θέλω να κάνουμε μια περισσότερη φροντίδα για την περιοχή του Δήμου Κρεστένων. Είναι και στην αρμοδιότητά μου. Κι ένα δεύτερο που είναι στο σχέδιο για τους Βουλευτές μας και με τους Νομαρχιακούς μας και με την Κυβέρνησή μας. Δεν με ενδιαφέρει πως λέμε – όπως μου εξηγούσατε – τα σχέδια για την ταξινόμηση του βαθμού του νοσοκομείου, εγώ θέλω να είναι Νοσοκομείο στα Κρέστενα. Μπορεί να είναι ένα αναβαθμισμένο Κέντρο Υγείας. Δεν ξέρω. Εγώ δεσμεύομαι μαζί με τους ανθρώπους μας, τους Βουλευτές και τους Νομαρχιακούς και τους πολιτευτές και το Δήμαρχό μας. Σας είπα για την ασφάλεια που είναι στην ευρεία ευθύνη μου και για το Νοσοκομείο των Κρεστένων, ήρθα να μιλήσω.

 

Σημειώνω. Εγώ λειτουργώ με συναίσθημα και το ίδιο δείχνω και στα παιδιά μου. Και το θέλω το συναίσθημα για τον τόπο, για τους ανθρώπους, για σας, τις ωραίες μορφές, τους πατριώτες μου. Παρένθεση. Σας ευχαριστώ γιατί με στηρίζετε και στην Αθήνα, εσείς. Το ξέρω και το αναγνωρίζω ότι φτερουγίζει η ψυχή σας για μένα και η δική μου για σας.

 

Τώρα που μιλήσαμε και ανανεώσαμε τη δέσμευσή μας για το νοσοκομείο, μπορώ να σας πω ότι έφερα τον μικρό μου γιο, πριν από τόσα χρόνια, πόσα ήτανε Κωνσταντίνα, δεκαπέντε χρόνια, τον έφερα «γκαζωτός» από την Γάρδιτσα και έπεσα σ’ έναν άριστο γιατρό, νομίζω Ξυπολιάς ελέγετο, ναι το θυμάμαι, του έφτιαξε το χέρι που είχε τραυματιστεί εδώ ο αντίχειρ με κροτίδα δυστυχώς. Γι’ αυτό απαγορεύω τις κροτίδες. Όπως καταλαβαίνετε, θα μπορούσα να μιλάω ώρες μαζί σας.

 

Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ. Γιατί είσαστε παρόντες και γιατί θα είσαστε και νικητές στη μάχη μεθαύριο. Όπως έχουμε αποδείξει σε πολλές περιπτώσεις κι εμείς οι διανοούμενοι μπορεί να κάνουμε πολύ καλή διοίκηση.

 

Καλή επιτυχία Γιάννη. Σας ευχαριστώ πολύ.

 

Ήρθα κοντά σας εδώ στα Μανιάτικα για να τιμήσω αυτήν την όμορφη συνοικία με τους ακόμη πιο όμορφους ανθρώπους. Τους ανθρώπους με το τεράστιο ήθος σαν τους μανιάτικους πύργους. Ήρθα κοντά σας για να εκδηλώσω την οφειλόμενη ηθική συμπαράσταση προς τον Δήμαρχό μας, Χρήστο Αγραπίδη. Ήρθα κοντά σας για να ευχηθώ με την θριαμβευτική νίκη μεθαύριο που θα αναδείξει το δίκαιο, το σωστό, το πειραιώτικο, το δημοκρατικό ήθος και την αξιοσύνη του Δημάρχου μας Χρήστου Αγραπίδη.

 

Είναι ζήτημα ηθικής τάξεως η αναγνώριση της προσφοράς του Χρήστου Αγραπίδη στον Πειραιά. Μαρτυρώ επίμονη και αποτελεσματική προσπάθεια σε όλη την προηγούμενη θητεία του η οποία δεν πρέπει να διακοπεί, πρέπει να συνεχιστεί και στην καινούρια τετραετία. Μαρτυρώ ότι την αντιδιαστολή θα την κάνετε μόνοι σας, αυτός ο αδερφός μας είναι το έργο και η αλήθεια. Οι άλλες (ενν. απόψεις) είναι απόψεις ιδιοτελείς για κόμματα, για παραπλανήσεις του πειραιώτικου λαού. Δεν παρακολουθούμε αυτές τις θέσεις. Μένουμε στο έργο, στην αποτελεσματικότητα, στη χρηστή διοίκηση, στην ανοιχτή αγκαλιά για όλους τους δημότες του Πειραιά από τον Χρήστο Αγραπίδη.

 

Η τελευταία λέξη μου λέει: εδώ είναι ο καινούριος διοικητικός ρυθμός, ο οποίος καινούριος διοικητικός ρυθμός θέλει ευρωπαϊκή ματιά, θέλει συνεργασία με τα διαμερίσματα του Πειραιά, συνεργασία με τα Υπουργεία της Κυβέρνησής μας, συνεργασία με την Ευρώπη για να αναδειχτεί ο Πειραιάς εκεί που πρέπει. Στην πρώτη θέση από όλα τα λιμάνια της Μεσογείου και στην πρώτη θέση στη δημιουργικότητα και στην δημοτική αποτελεσματικότητα.

 

Εγώ ήρθα εδώ για να σας πω ότι όπως ήρθα προεκλογικά, θα έρθω και μετεκλογικά για να οργανώσουμε με το Δήμαρχο το πρόγραμμα και τη δράση για την καινούρια τετραετία. Εμπρός για τη νίκη. Μας ανήκει και μας αξίζει η νίκη. Θα μου επιτρέψετε, τέλος, να πω ζήτω ο Χρήστος Αγραπίδης, ζήτω η Μάνη με τους πύργους του ήθους, της λεβεντιάς και της φιλοπατρίας. Και η φιλοπατρία θα προσλάβει μια προσαρμογή και θα λέγεται αγάπη μας για τον Πειραιά.

 

Σας ευχαριστώ.

Συγχαίρω Αρχηγό, Υπαρχηγό, Επιτελάρχη, Επιθεωρητές, Στρατηγούς και τους συντελεστές από την Ακαδημία για την κατάρτιση αυτού του εκσυγχρονιστικού προγράμματος σπουδών.

 

Έχω τέσσερις παρατηρήσεις να εισφέρω. Παρατήρηση πρώτη: Όταν μετέχω -έλεγα χθες στην σύσκεψη των Διευθυντών- όταν μετέχω στο Συμβούλιο Υπουργών ομολόγων μου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λαμβάνω συγχαρητήρια για το επίπεδο της Ελληνικής Αστυνομίας και αισθάνομαι την υποχρέωση να σας το αναφέρω κυρίες και κύριοι δόκιμοι. Λαμβάνω συγχαρητήρια για το επίπεδο της Ελληνικής Αστυνομίας σε συγκεκριμένη βάση. Εμείς είμαστε πολύ ψηλά στο επίπεδο της αντιμετώπισης-απόκρουσης του οργανωμένου εγκλήματος ως Ελληνική Αστυνομία και ειδικότερα είμαστε πολύ ψηλά στα κεφάλαια του trafficking και της τρομοκρατίας. Εξουδετερώνουμε, αποκρούουμε το trafficking, δηλαδή την εμπορία ανθρώπων και ανθρωπίνων μελών και την τρομοκρατία.

 

Η δεύτερη παρατήρηση μου είναι ότι αυτό το πρόγραμμα σπουδών που μας παρουσιάστηκε σήμερα δεν έχει να ζηλέψει σας διαβεβαιώνω -πάλι είναι συγκριτικού δικαίου η παρατήρησή μου- δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα προγράμματα σπουδών των Ακαδημιών Αστυνομίας, Αμερικής και Ευρώπης στα ανώτατα δυνατά επίπεδα. Σας το λέω να το συνειδητοποιήσετε και για την ποιότητα των σπουδών που λαμβάνετε και για την αυτοπεποίθηση-αυτοεκτίμησή σας.

 

Τρίτη παρατήρηση: ?μα δεν ξέρει κανείς κομπιούτερ είναι σήμερα αναλφάβητος. Δεν είναι μάθημα ρουτίνας. Είναι ζωτικό εργαλείο. Το ίδιο παιδιά μου και για τις ξένες γλώσσες. Δεν νοείται αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας χωρίς μία ή δύο ξένες γλώσσες. Εννοούμε άψογα και fluently που λέμε. Μάλιστα, συζητούσαμε με τον Αρχηγό και τους Στρατηγούς μας κύριε Ακαδημιάρχα, κύριε Μωϋσή, να φροντίσετε όχι να παίρνουμε τα στοιχεία της ξένης γλώσσας θεωρητικά και ύστερα να κοιτάμε την επαλήθευση των στοιχείων της γλώσσας στη ζωή, αλλά από την πρώτη μέρα να είναι η ζωή στην έκφραση της ξένης γλώσσας μεσ’  στο μάθημα. Αυτό βγαίνει με διαλόγους και εικαστικά από την καθημερινότητα και με τις εφημερίδες. Δηλαδή μόλις πάρει λίγο μπροστά στα γαλλικά να διαβάζει Monde, την οποία θα ξέρει, θα διδάσκεται, όχι θα διαβάζει, θα διδάσκεται Le Monde για να ξέρει πώς είναι η γραφή. Ποιές εκφράσεις, ποιές λέξεις, ποιές εικόνες γλωσσικές χρησιμοποιούνται. Αυτή είναι η παρατήρησή μου για τις ξένες γλώσσες, αλλά δεν ενδιαφέρει να κάνω εγώ τώρα το δάσκαλο. Σας λέω όμως ξένη γλώσσα, κομπιούτερ-ηλεκτρονικούς υπολογιστές, πληροφορική. ?λλα γνωστικά αντικείμενα σαν αυτά που εξετέθησαν είναι το αλφαβητάρι του σύγχρονου Ακαδημαϊκού εξοπλισμού του αξιωματικού. Συνειδητοποιήστε το, καταρτίστε το.

 

Μάλιστα εδώ θέλω ιδιαιτέρως να συγχαρώ τους συντάκτες του προγράμματος της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης για την μοτοσικλέτα και το αυτοκίνητο καθώς και για την στρατιωτική εκπαίδευση, γιατί αυτό είναι πρωτοπορία. Υπάρχει ή υπήρχε σε όλες τις προηγμένες Σχολές, Ακαδημίες Αστυνομίας του κόσμου. Εμείς παραλίγο να ολισθήσουμε στην παραγωγή κάποιων γραφειοκρατών. Δεν είναι έτσι. Ιδιαιτέρως συγχαίρω αυτή την πτυχή του εκπαιδευτικού προγράμματος.

 

Τελευταία παρατήρησή μου και ζητώ κύριοι της εκπαίδευσης της Αστυνομίας να τη λάβετε σοβαρά υπόψη. Έχουμε δύο τεράστιους όγκους επικοινωνίας η Αστυνομία με τον πολίτη -είναι η Τροχαία και το Αστυνομικό Τμήμα- αλλά και όμορα. Οι οδηγίες, οι διδασκαλίες πρέπει να είναι συγκεκριμένες. Μιλούμε πλέον για τον τρόπο συμπεριφοράς. Ιδιαιτέρως σας πληροφορώ, σας ζητώ ότι δεν επιτρέπονται αυτοσχεδιασμοί όπως έμαθα τρόπους εγώ από το χωριό μου ή από τη συνοικία μου ή από την καφετέρια, όχι. Σας ζητώ ειδικώς να είναι με συστηματικό τρόπο και επιστημονική ακρίβεια ο τρόπος επικοινωνίας. Λέω εγώ παραδείγματος χάριν στους γραμματείς του Υπουργικού μου Γραφείου: η συνδιάλεξη τηλεφωνική δεν είναι ζήτημα αυτοσχεδιασμού. Όνομα, τηλέφωνο, θέμα. Γιατί μπορεί να κάνει σπατάλη ευγένειας, παραδείγματος χάριν και ο δέκτης αυτής της εξαγόμενης ευγένειας να μην είναι δέκτης για την ευγένεια, αλλά να είναι κακοποιός που θέλει να σε κοροϊδέψει. Λοιπόν, γιατί να κάνεις σπατάλη ευγένειας; Θα είσαι συγκεκριμένος, ευκρινής, σαφής και ευγενής, αλλά στα όρια. Τροχαία: Προσέγγιση του οδηγού για να δώσεις κλήση. Είναι μάθημα. Δεν θα πάμε με τη φαντασία του κάθε αξιωματικού, του κάθε υπαλλήλου. Θα πάμε με ένα τρόπο, κωδικοποιημένο. Πρώτα-πρώτα να μην είσαι αφελής και βάλεις τη μύτη σου εκεί πέρα και φας τη πιστολιά από τον κακοποιό από μέσα. Και στη συνέχεια, θα προσέξεις τί είναι, και εσύ με την επιστημονικά κωδικοποιημένη λογική λέξεων, κινήσεων, φράσεων θα προσεγγίσεις.

 

Σας το ζητώ ιδιαιτέρως κύριοι της εκπαίδευσης και καταλήγω με τη διατύπωση των συγχαρητηρίων μου για την προσομοίωση του Αστυνομικού Τμήματος. Είναι πρωτοπορία, δηλαδή και εκεί μπορούμε να δούμε και τις εκφάνσεις του τρόπου και της συμπεριφοράς, αλλά είναι η προσομοίωση του Αστυνομικού Τμήματος πολύ σοβαρό θέμα. Μάθετέ το μέχρι την τελευταία λεπτομέρειά του. Πώς έρχεται ο πολίτης, πώς τον υποδέχεστε, πώς μετάγετε τον κακοποιό, πώς κρατείτε και κλείετε τον κακοποιό, τα πάντα. Τα επεισόδια όπως τα περιέγραφε η παρουσίαση στο Αστυνομικό Τμήμα κατά προσομοίωση.

 

Αυτές είναι οι σκέψεις μου, υπεγράμμισα ή εμάκρυνα την παράγραφο της συμπεριφοράς, πώς να την βάλουμε, να την εντάξουμε στο πρόγραμμα σπουδών. Ξέρετε εσείς. Και πάλι τις ευχές μου προς τους Δοκίμους Αξιωματικούς για την άριστη επιτυχία τους και τον εξοπλισμό με εφόδια για τη ζωή τους. Όχι μόνον την επαγγελματική ζωή τους, της καριέρας, γίνεστε καλύτεροι άνθρωποι και για τα σπίτια σας και για τα παιδιά σας. Σας ευχαριστώ.